16-04-2017 Ghana dag 9

Zondag 16 april

Vandaag is de laatste dag van onze geweldige reis. Na een korte nacht (3 uur geslapen) stonden we allemaal om half 8 weer fris en fruitig aan het ontbijt. Na een heerlijk ontbijtje vertrokken we rond half 9 naar Accra. Dit was een busreis van ongeveer 6/7 uur. Het ultieme moment om even bij te slapen, dachten wij. Als je sliep was je de pineut. Lique had een pen gevonden en bedacht een leuk spelletje. Snorretjes tekenen op iemand die sliep. Zo stil mogelijk probeerde Lique snorretjes op de slapende mensen te tekenen. Jeroen was het eerste slachtoffer. Net voordat Lique de pen op het gezicht van Jeroen wilde zetten, werd hij wakker. Missie mislukt. Het tweede slachtoffer was Sten. Hij lag zo diep te slapen dat Lique de tijd had om een soort van snorretje (allemaal streepjes) te tekenen. Sten schrok wakker en Lique kreeg als beloning een paar klappen ;). Het grootste doelwit van Lique was meneer van Parreren, Hij was slim genoeg om niet te gaan slapen zodat Lique niet de kans kreeg om hem te betekenen. De busreis verliep redelijk snel. Onderweg zijn we nog gestopt om naar een plantage van ananassen te kijken. Mooi en gaaf om te zien hoe dit in z'n werk gaat. We hebben geluncht op de plek waar Cyprus is opgegroeid. De lunch eindigde niet leuk voor Lique. Ze was tegen een betonnen rand gelopen van de wc. Het zag er niet best uit en ze had er veel last van, we denken een hersenschudding. Na de lunch kwam George onze djembés brengen. Ze waren super mooi geworden. Iedereen had een eigen djembé met een symbool en tekst naar keuze. George had ook veel houtwerk en kleurrijke tassen meegenomen. Olifantjes, maskers, sleutelhangers en tassen. Hij ging alles geordend neerzetten. Alle olifantjes achter elkaar en van groot naar klein. Dit koste wel veel tijd maar het was leuk om te zien dat George zo trots was op zijn werk, en terecht. Souvenirs voor het thuisfront werden gekocht en we vorderde onze reis richting de Artmarket. Cyprus had ons verteld over de Artmarket. Dat je veel moet afdingen. De normale prijs gedeeld door 3, op die prijs moest je beginnen. Ook vertelde Cyprus dat de mannen heel vriendelijk zijn maar dat ze het ook intimiderend kan overkomen. In een groepjes van ongeveer 3 liepen we op de Artmarket. Cyprus had niet gelogen, de mannen waren vriendelijk maar kwamen soms ook intimiderend over. Ze probeerde ons allemaal naar hun winkeltjes te lokken. Het afdingen was best wel leuk en grappig. We wilde bij een winkeltje in totaal 7 bieropeners kopen. Per stuk waren ze 45 cedi's. Wij wilde ze eerst voor 5 cedi per stuk. Hier ging hij niet mee akkoord. Toen zijn we naar 10 cedi per stuk omhoog gegaan. Dit was onze laatste prijs. Het mannetje ging steeds lager met zijn prijs en begon heel erg te twijfelen. Uiteindelijk hebben we ze voor 10 cedi's per stuk gekocht, 70 cedi's in totaal. We werden steeds beter in het afdingen, en we kregen er ook plezier in. We hebben veel souvenirs gekocht. 'S avonds hebben we gegeten aan het strand. Hetzelfde tentje waar we de eerste dag ook hebben gegeten. Symbolisch was dit erg mooi. We zijn onze reis begonnen bij dit strandtentje en we eindigden onze reis bij dit strandtentje. Het besef dat we weer naar huis gingen kwam langzaam binnen. Het gemis van Ghana was erg groot, en we waren nog niet eens in Nederland. Op het vliegveld moesten we alle djembés in grote 'turkentassen' verpakken. Inchecken, door de douane en het paspoort laten zien, onze reis was echt tot een einde gekomen. We moesten ongeveer een uurtje wachten totdat we mochten boarden. Niemand wilde naar huis. We wilde het liefst nog een weekje aan onze reis toevoegen. Helaas kon dit niet, we moesten terug naar Nederland. Een moeilijk moment. We hebben zoveel leuke dingen gedaan in Ghana. We zijn veel ervaringen rijker. We hadden een avondvlucht. Het vliegtuig vertrok om 22:00 Ghanese tijd. De reistijd was 6 uur en 25 minuten. Om half 7 's ochtends kwamen we aan in ons koude kikkerlandje. Het moment dat we het vliegtuig uit stapte, kwam het besef dat we echt weer terug waren. Het was zo'n 30 graden kouder, even wennen dus. Onze koffers kwamen als eerste op de band en we waren dus al snel klaar. Met z'n alle liepen we door de schuifdeuren en daar stonden onze ouders. De blijdschap om onze ouders te zien was groot. Alle djembés werden met veel kracht uitgepakt want ze zaten heel goed ingepakt. 

Het was echt een geweldige reis. We hebben zoveel meegemaakt en leuke dingen gedaan. De heimwee naar Ghana is heel erg groot. We hebben met z'n alle en Cyprus afgesproken dat we over 5 jaar terugkeren. Ghana reünie in 2022. Wat willen we graag terug naar Ghana maar het normale leven is weer begonnen, helaas. Man, man, man wat missen we Ghana. 

groetjes Emma